Luksus charakteryzujący epokę przejawiał się również w znacznej ilości ozdób. Stosowano je z wielką rozrzutnością. Na sukniach wełnianych i jedwabnych, płaszczach oraz pelerynach pełno było haftowanych róż, lilii, wzorzystych koronek, inkrustacji z gipiury itd. Miały one na celu maskowanie szwów, haftek i zapięć. Stosowano w dużej ilości pasmanterie, gre- lotki, pompony, galony indyjskie, paciorki, emalie, sznury, riuszki, wstążeczki, frizetki, tasiemeczki, sutasze, koronki-wa- lansjenki, ozdobne „motywy” oraz błyszczące cekiny; przeważnie jedną toaletę przystrajano kilkoma rodzajami ozdób. Dotyczyło to nic tylko strojów balowych, ale nawet codziennych sukien, kostiumów czy płaszczy.