Motywy wzorów na tkaninach były wówczas male. Drobne krateczki, paseczki, nakrapiane ,,louisiny”, białe punkciki na czarnym tle, tafty w paseczki „broche”, krateczki haftowane, batysty i linon w rozrzucone bukieciki z czasów Ludwika XV, trochę japońszczyzny i deseni wschodnich — składały się na wzornictwo ówczesnych tkanin. Obok zatartych i stopniowanych tonów pasów i krat, odrębniej i mocniej występował wzór w „grochy”, czy tzw. „pastilles”, o większych lub mniejszych rozmiarach. Już w roku 1885 rozpoczęła się kariera wzoru groszkowanego, przy czym ton wzoru był ciemniejszy od tła. Później zapanowała moda tkanin w grochy o różnej wielkości i gęstości rozmieszczenia oraz tkanin w jednolitym kolorze z groszkowanymi brzegami.