Robiono wówczas również pantofelki z tkanin dopasowanych kolorem do sukien lub łączonych z ciemnym wełurem. Tak więc popularne buciki, będące w użyciu od 1830 r. — poczęły zanikać, a charakterystyczny stał się dla tego okresu ,,mćlan- ge” stylów. Mimo że okazywano jeszcze niechęć do klasycznego obuwia, noszonego przez Izadorę Duncan — jednak w domu niektóre kobiety wkładały pantofelki podobne do antycznych koturnów Hellady czy Pompei. Uproszczenia cechujące modę tego okresu objęły również i biżuterię. Dawne ozdobne kolie zastąpił jeden gładki sznurek pereł czy korali. Pojawiły się również gładsze formy wyrobów ze złota i srebra, a brylanty, perły, strasy, rozetki z pereł, kolorowe kamienie, delikatne motywy z matowego złota, stali i srebra — w licznych i subtelnych zestawieniach — używane były do wykańczania szpilek i grzebieni, którymi ozdabiano modne uczesania.