Talia podniosła się wysoko, nawiązując do mody pierwszego cesarstwa, a zwiastunami tego nawrotu były bardzo szerokie pasy z jedwabnego materiału; nosiły one nazwę ,,bajadera” .Wielkie rękawy zniknęły; rękaw stał się wąski, gładko wszyty poniżej ramion lub krojony ki- monowo, Asymetria była jedną z podstaw ówczesnej kompozycji, co znalazło wyraz np. w niesymetrycznych draperiach, klapach, cięciach, fantazyjnych dołach tunik, podpięciach itp. Wpływ ubiorów wschodnich przejawiał się w podpięciach poszerzających suknie poniżej bioder i w używaniu tkanin drogocennych, barwnych, przejrzystych, o bajecznej ornamentacji.W latach od 1910 do 1914 noszono wiele toalet, w których górna część ciała zaledwie była przykryta lekką tkaniną, a rozcięcie u dołu odsłaniało nogi. Suknie te, szyte z bardzo cienkich tkanin, zdradzały budowę ciała, toteż przyjęła się dla nich wówczas nazwa „nagiej mody”.