Nad czołem pojawiały się również całe kolorowe skrzydełka ptasie. W tym czasic modne było także uczesanie tworzące rodzaj hełmu, zwane „en courage”, wymagające jeszcze ,,postiche’ów”. Do utrzymania fryzury służyły grzebienie, wpinane w sposób możliwie najmniej widoczny. Natomiast dwie duże ozdobne szpilki rogowe, celuloidowe, z szyldkretu lub jego imitacji — służyły do ozdoby. Szyldkret był wówczas najdroższy i’ uważany za najpiękniejszy. Modne były również całe garnitury wykonane z jasnożółtego rogu. Fantazyjność wykonania takich garniturów doszła wówczas do szczytu; bywały one na ogół w kolorach szmaragdowym i fiołkowym, a służyły nie tylko do ozdabiania fryzur balowych i wieczorowych, ale często również uczesania codziennego. W roku 1914 ,,dernier cri” byłs moda kolorowych peruk, przy czym najmodniejszym kolorem był kasztan, podczas gdy włosy blond uważano za pospolite. Do peruk tych stosowano o/dobne garnitury grzebieni w jasnych kolorach, harmonizujących z barwą włosów i z modną wówczas matową, alabastrową cerą. Był to jednak tylko chwilowy kaprys mody.