Syntezę linii sylwetki kobiecej tego okresu można ująć w następujący sposób. W pierwszych dwóch latach, tj. od 1915 do 1916 i\, można sprowadzić ją do trójkąta lub do dwóch trójkątów, zwróconych podstawami’ do dołu. W latach 1917—1919 sylwetka przyjmuje kształt wrzeeiona- -elipsy. Lala 1920—1922 — to już linia beczki, podkreślana wzdłuż sutym marszczeniem, a wszerz falbanumi. Natomiast wydłużona sylwetka roku 1923 zapowiada nadchodzącą prostokątną linię „kubistyczną”. Kontrastem dla prostszych form kroju i uzupełnieniem ich była większa jaskrawość barw, więkeza skala wzorów, większa ilość i skala zdobin. Szerokość sylwetki podkreślano za pomocą falban, baskinek, tunik itp. Hytm przejawiał się głównie w plisowaniu i fałdach spódnic.