Był to początek zwyczaju, który przyjął się później na wiele lat i zatwierdził dwie uprzywilejowane barwy, które można nosić w każdym wieku a mianowicie — barwę czarną i białą. W tych jatach łączono czerń z bielą we wzorze szachownicy, poza tym często zestawiano kolor czarny z zielonym, a brąz z popielatym. Najmodniejszymi kolorami były: tzw. „chataigne”, czyli kolor młodego kasztana, brązowoczerwonc, ,.piasku oświetlonego zachodzącym słońcem” i szyldkretu. Wzory. Po wojnie wzory na materiałach stawały się coraz większe i miały charakter malarski; składały się z plam o najrozmaitszych formach. Szczególnie wielkim wzorem kwiatowym odznaczały się fulary. Barwne i jaskrawe wzory na tkaninach usunęły wiele rodzajów dawnych zdobin; wzór na materiale zajął pierwsze miejsce przed pasmanterią, grelotkami itp. Ornament był również nadzwyczaj duży i stosowany w układzie pasowym lub dowolnym. Duże plamy zgrupowanych „motywów” kontrastowały z pozostałą jednolitą barwą toalety.