Całość kompozycji ubioru posiadała linię falistą, co było podkreślone długim trenem i ukośnym ustawieniem figury. Było to cechą stylizacji secesyjnej, którą charakteryzowała płynność linii stylizowanego kwiatu. Luksus tkanin, skomplikowany krój oraz fantastyczne zdobnictwo wzbogacały jeszcze ubiór. Natomiast kolory — ciemne i złamane — miały jak gdyby wpłynąć na zachowanie równowagi tej i tak już bogatej w formy kompozycji. Można z tego wyciągnąć wniosek, że w okresie, w którym królował przepych i bogactwo — kolor i wzór zachowały umiar. Prawdopodobnie gdyby kolory były wówczas nieco jaskrawsze, inne środki ekspresji nie rozwinęłyby się tak bardzo. W porównaniu do obecnych czasów ówczesny styl wydaje się bur- dzo bogaty i wyrafinowany, natomiast w porównaniu z poprzednim — był to okres wprowadzający już duże uproszczenia w ubiorze i stanowił ogniwo między dawną a nową epoką.