Od tej pory koszula nocna zaczęła podlegać tym samym zmianom tendencji mody, co koszula dzienna i suknia. M a t i n k a służyła do leżenia rano w łóżku i zakładana bywała na koszulę nocną. Zdobiono ją hafcikami, aplikacjami, wstążeczkami lub pasmanterią i wykonywano w lecie z batystu, opalu itp., a zimą . flaneli lub cienkiego sukna. Była to pierwsza część bielizny, która zaczynała być kolorowa. Koszula dzienna była długa i szeroka; wykonywano ją z białego płótna. W pierwszych latach XX w. pod wpływem tendencji reformatorskich zlikwidowano w niej rękawy, które zastąpione zostały szerokimi ramiączkami, krojonymi w całości wraz z koszulą . Do ramiączek tych przyszywano tzw. „hafciki”, ozdobne, zwisające na ramiona.